Murathan Mungan Şiirleri

Konu: Murathan Mungan Şiirleri Cuma Ocak 25, 2008 9:16 pm

ESKİDENDİ ÇOK ESKİDEN

Hani erken inerdi karanlık,
Hani yağmur yağardı inceden,
Hani okuldan, işten dönerken,
Işıklar yanardı evlerde,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken...
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken,
Hani oyunlar tükenmemişken,
Henüz kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamışken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,
Daha biz kimseye küsmemiş,
Daha kimse ölmemişken,
Eskidendi, çok eskiden.

Şimdi ay usul, yıldızlar eski
Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
Geçen geçti,
Geçen geçti,
Geceyi söndür kalbim
Geceler de gençlik gibi eskidendi
Şimdi uykusuzluk vakti.

MURATHAN MUNGAN

Istersen Hic Baslamasin

--------------------------------------------------------------------------------

Istersen hic baslamasin
Bu hikaye eksik kalsin
Onca yaralarin ardindan
Yeni bir ask yaratamazsin
Orselenmis bir cocukluk
Iste benim butun hikayem
Kac sevda gecse de yuregimden
Bu yikintilari onaramazsin

Istersen hic baslamasin
Gec kalmisiz birbirimize
Yanlis kapilarla gecmis bunca yil
Donemeyiz artik ilk gencligimize
Istersen hic baslamasin
Soz verelim kendimize.

Soz : Murathan Mungan

Sizden sakli

--------------------------------------------------------------------------------

Gelmediniz,ben hep sizi bekledim
Eksilen yanlarimla
Sizden sakli eskidim.
Her seyden once ask verilmis bir sozdu benim icin
Gun,ay,saat,hafta;takvimisi zaman yani
Aldikca donemecleri degismedi hicbir sey
Yalnizca ufuklar yeniledim

Kac asktan olusmus bir seydi ask
Her sevgiliyle biraz daha
Biraz daha sizden sakli eskidim.

MURATHAN MUNGAN

Akıl yaprak

Kimseye sorma beni
gözlerinin aklına bırak
yeterince okunmamış birkaç yaprak
bulunur tekin ağacından düşen
belirsizliğin beyazına
emniyet kemerinden boşalan an
herkes bildiğini unutur sarsılarak
donuk başlangıçtaki saflık
oyun oynamayan akıl
kimseye sorma beni
herkesin kelimeleri gördükleri

bazen anlaşılmayan şiirler
her şeyden çok anlaşılır
aklın yaprağı aralandığında
gördüklerimiz

hatırlamayız, ama kalır

Ağustos 2006- Murathan Mungan

Konu: Geri: Murathan Mungan Şiirleri Cuma Ocak 25, 2008 9:17 pm

ADI DUA OLAN SEVGİLİM

Yedi Rekat Günah Kıldım Bedeninde
Dizlerinde Yedi Zikir Secdeye Vardım
İhmalin Uzak Meleğine Teninde Aldandım
Yapayalnızdım Kendi Kalabalığım İçinde
Tarih Kadar Yalnız,
Aşka Aşina, Acıya Unutkandım

Er Yüzlerde Tavaf Ettim Bunca Yıl Kalb Evini
Kırk Yemin Kurtulmuştur Sanırken İçimin Pınarlarını
İnanmadığım Allah’a
Senin Yüzünden İnandım
Adı Dua Olan Sevgilim
Yandım Yandım Yandım

Sessizliğe Borcum Var Birkaç Kelime,
Sessizliğe Borcum Var Birkaç Feryat,
Sessizliğe Borcum Var Birkaç Çığlık,
Sustum, Yıllarca Sustum Kan İçinde
Ödeyemedim Borcumu Onca Şiirle
Adı Dua Olan Sevgilim
Yandı Ruhumn Gömleği
Yedi Deryalar İçinde
Aştım Aştım Aştım

Aslında Sen Yoktun
Yalnızca Bir Duayı Sevdim Ben
Varlığın Yalanımdı
Aştım Aşktın Aşktı
Geçti Gitti Hepsi
Geçti Gitti İşte
Dudaklarım Kilitli
Yasin Yasin Yasin

Çok Şükür Ölmeden
Son Duamı Ettim Ben
Allah Beni Terk Etti
Kendi Dağımı Kazdım Defterime
Gün Geldi Buradanda Gittim

AFFEDİLMEYEN

Puhu, biyografi çağı
can çekişmenin grameri
varlığın kıstırıldığı sözcükler
hayatını yazsın herkes
tedavüldeki jestler bizi almıyor
karartmayı çalışıyor bürokratik felcin ara dolguları
çok tanrılı görüstü yapıcıları
ne yaptınız
arkhont atum alizeler
ayrıntıların cinnetiyle yoğunlaşan batakta
gündeliğin kiri
üstüpüye silin şiirlerinizi
çığlıklarınızı törpüleyen metal dünya
ne tanrı istiyorsunuz ne patron
görüntü yapıcıları
kanla geçirdiler ellerine bütün iktidarları
kanla alınsın ellerinden
çekinmeyin vahşetin estetiğinden
vardığımız yerde iki şey kaldı geriye
bir intikam bir de affedilmeyen

ALABALIK
Alabalık bir metafor,
denizler ve balıklar içinde
kutsal kitaplara göre ilk yaratılanlar içinde
akıntıya karşı yüzen tek balık
tekini koruyan tekinsiz
ölüme doğru ve ölüme karşı
çağlayan çıkan dikine yüzen bir balıkmış yalnızlık!